Maria Teresa Ledóchowska pochodziła ze znanego rodu. Jej siostrą była późniejsza święta Urszula – założycielka urszulanek szarych, a bratem – Sługa Boży Włodzimierz, generał jezuitów. Urodziła się 29 kwietnia 1863 roku w Loosdorf w Austrii. W latach nauki szkolnej wykazywała się fenomenalną pamięcią i szczególnym talentem w dziedzinie literatury, muzyki i malarstwa. Była damą na dworze arcyksiężnej Alicji z Toskanii w Salzburgu. Życie dworskie przestało ją jednak interesować i szybko je opuściła. Swoje serce zwróciła w stronę ubogich, zwłaszcza w stronę murzyńskich niewolników z Afryki. Postanowiła pracować dla misji. Pod wpływem kardynała Karola M. Lavigerie, apostoła i pierwszego prymasa Afryki, postanowiła poświęcić swoje życie pomocy ludności Czarnego Kontynentu. Jak pisała Teresa Ledóchowska, „Bóg nie zna białego czy czarnego, tylko zna bliźniego”. W 1883 roku Maria Teresa i jej rodzina przenieśli się z Austrii na stałe do Polski, do Lipnicy Murowanej koło Bochni (miejsce urodzenia świętego Szymona z Lipnicy), gdzie ojciec wykupił mocno zaniedbany majątek. Od 1890 roku wydawała i redagowała miesięcznik misyjny „Echo Afryki”, które wychodziło w dziewięciu językach. Zakłada Stowarzyszenie Misyjne Sodalicji świętego Piotra Klawera. Maria Teresa Ledóchowska zmarła 6 lipca 1922 roku. Jej ciało 10 lipca złożono na głównym cmentarzu rzymskim przy bazylice świętego Wawrzyńca. Proces beatyfikacyjny Ledóchowskiej rozpoczął się w 1945 roku. Do chwały ołtarzy wyniósł ją w niedzielę misyjną – 19 października 1975 roku papież Paweł VI. W nagrodę za bezgraniczne oddanie się sprawom Afryki Maria Teresa zdobyła zaszczytny przydomek Matki Afryki. Jest patronką dzieł misyjnych w Polsce.