Generał major wojsk koronnych. W latach 1770-1776 służył w armii saskiej. Potem w wojsku polskim został brygadierem w Korpusie Kadetów w Warszawie. Na Sejmie Rozbiorowym w 1775 roku powołany do Komisji Wojskowej Koronnej. Był adiutantem króla Stanisława Augusta. W 1788 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława. Uczestniczył w wojnie polsko-rosyjskiej 1792 roku,  jako szef 2 regimentu pieszego koronnego w kampanii litewskiej. Brał czynny udział w przygotowaniach powstańczych w 1794. Był świadkiem przysięgi Tadeusza Kościuszki na rynku krakowskim. Po proklamowaniu przez Tadeusza Kościuszkę powstania natychmiast do niego przystąpił. Poległ w bitwie pod Szczekocinami od kuli armatniej. Pochowany w kościele OO. Kapucynów w Krakowie.